Plećmy, zaplatajmy wianki !

W kościele, w oktawę Bożego Ciała święci się wianki, prosząc Boga o opiekę nad przyrodą, obfite plony, ochronę przed zniszczeniem i zatruciem.
W tradycji ludowej poświęcone wianki miały chronić od zła. Wieszano je nad drzwiami domostw, w sieni, w izbach albo nad świętymi obrazami. Na przestrzeni wieków wygląd wianków zmieniał się. Dawniej wito każdy wianek z innego zioła: macierzanki, rozchodnika, mięty, ruty, barwinka, koniczyny... Były one podstawą medycyny ludowej. Obecnie zioła częściej są zastępowane przez ogrodowe rośliny ozdobne. Zwyczaj plecenia wianków jest dzisiaj nieco zapomniany. Warto wrócić do pięknej tradycji znanej
naszym babciom i mamom. Czy jest coś piękniejszego od kontaktu z wiosenną przyrodą, eksplozją kolorów i zapachów? Zatrzymajmy się na chwilę,uplećmy wianek i cieszmy się nim do następnego roku!